Few More Licks (1993-1996)
Few More Licks
(1994-1996)


Het trio Hans, Pim & Henk
Instrumentale hoogstandjes met stick,sax en klassieke gitaar, zonder echte drummer/percussionist en zonder Fender Stratocaster
Sjuhuis Utrecht
(31-05-1996)


Na het uitdoven van Phylice Ghetta ontstond er een muziekstilte bij de gebroeders Thiemens.
De pas aangeschafte Chapman Stick in de laatste Ghetta-periode, werd door Hans al snel aan de kant gezet.
De electrische gitaar werd door Pim voorlopig lange tijd vervangen door de klassieke akoestische gitaar.
Door de invloed van ECM-gitarist Ralph Towner en de aanschaf van een bas/drumcomputer raakte de compositiedrift van Pim in een stroomversnelling. Binnen zeer korte tijd ontstonden de opnamen eind 1993 en begin 1994 voor 'DUSK TO DAWN' (zie Pim Thiemens).
Instrumentale muziek gekenmerkt door verrassende melodieuze, akoestische gitaarklanken ondersteund door met name onregelmatige ritmes uit de bas/drumcomputer.
Het resultaat leidde tot een hernieuwde samenwerking tussen de broertjes.
Waarom niet deze muziek maken met de prachtige Chapman Stick in plaats van de bascomputer?
Het enthousiasme was er weer als vanouds, al werd dit keer bijna alle muziek door Pim geschreven en niet, zoals in de Ghetta-tijd, gezamenlijk verzonnen.
Een drumcomputer mist natuurlijk iets. Maar het vinden van een drummer/percussionist werd niet aangedurfd, omdat de ritmes te ingewikkeld en te veeleisend waren voor een amateurdrummer.
De sound aanvullen met het ijle geluid van een sopraansax leek zinvoller en wellicht meer haalbaar.
Veel keus was er niet, maar Henk Spies was de meest geschikte en de meest enthousiaste, maar vooral ook de beste en de enige met een sopraansax!
Zijn vermogen om oneindig te kunnen improviseren bleek uitstekend te passen bij het nieuwe trio (incl. drumcomputer), FEW MORE LICKS.



Colours at Daybreak - Few More Licks  wp003
2 CD


In tegenstelling tot de Phylice Ghetta periode waren de composities zonder uitzondering van 1 persoon, de meeste van Pim en een enkele van Hans of Henk. Dit bracht het voordeel, dat de nummers minder “hokkerig” in elkaar zaten dan de vaak door improvisaties en samenvoegingen ontstane Ghetta muziek.
Zo ontstonden de soms bedrieglijk eenvoudig klinkende melodieuze nummers van Few More Licks met het prachtige geluid van de akoestische Hopf-gitaar van Pim, de diepe Stick van Hans, het warrelende spel van Henk op soprano en de vaste structuur van de door Pim met veel brille in elkaar gezette drumritmes.
Ook nu werden weer veel onregelmatige maatsoorten gebruikt, omdat deze inmiddels in de hoofden van de broertjes vastgeklonken zaten, maar dan op een bijna Sting-achtige manier uitgevoerd.

De atoombunker in Utrecht was nog altijd het thuishonk van deze band en al snel in ’94 volgde er een klein optreden bij een opening van een expositie in Almelo.
In ’96 was er inmiddels een uitgebreid repertoire, zoals te horen op de dubbel-CD Colours at Daybreak.
Het succesvolle optreden op 31 mei 1996 in het Sjuhuis te Utrecht vond plaats na een live optreden in het programma 'Radio Uit' op Radio 5.

Alleen…, ook nu stokte het weer. De muziek was blijkbaar wederom niet commerciëel genoeg, en vooral, niet herkenbaar en niet in een hokje te plaatsen.
Inmiddels bedachten de broertjes dat het misschien beter was om de muziek op te luisteren met vocalen, waarbij de gedachte uitging naar een zangeres.
Audities vonden plaats en Françoise Vaal, een zeer getalenteerde, krachtige zangeres met een rock en jazz achtergrond ging de band versterken. Dit ging voor Pim gepaard met het verruilen van de Hopf voor de Fender, waarna bij het inrepeteren van de nummers steeds duidelijker werd, dat het prettig zou zijn om weer met een vaste drummer te gaan werken in plaats van de ritmebox.
Echter, weinig drummers, die onregelmatige ritmes en dan ook nog strak, kunnen slaan. De band zocht Bill Bruford en vond Ad Menke.
In deze samenstelling werd gewerkt aan een nieuw repertoire, zodat Few More Licks in 1997 culmineerde in OFFSCREEN>>


traxx >>



You can order cd's at: tiemwerk1@caiway.nl
or
06 - 290 60 600



warthog productions 2005